POLITYKA - ROZDZIAŁ 2: „Szpital” - by Cesc22

Za oknem padał deszcz, drogi i pola były puste. We wszystkich domach światła były zgaszone, jedynie dom jaśnie Pana świecił żarem miłości i pokoju. Reppel siedział przy stole czekając na obiad. Dzisiaj miał dostać knedelki w sosie z tureckich psów. Gdy już nie mógł wytrzymać z nudów, wyciągnął swoje klocki lego, które dostał od cioci i zaczął się bawić. Chciał zbudować autostradę dla swojego kraju Rzeczpospolitej VIII, a klocki posłużyły mu jako model. 

- Tak więc…- mówił do siebie prezydent Reppel. – Najpierw muszę wyremontować gospodarstwo i kupić sobie nowy traktor. To pomoże w robieniu autostrady. A potem kupie sobie pizze. Wyśmienity plan – Dumny ze swego pomysłu uśmiechnął się do siebie. – Taaak, ale najpierw muszę sobie zamówić pizze.

- Prezydencie!! – krzyknął człowiek, który wszedł przed chwilą do gabinetu z tacą, na której były knedelki. – Pizza wpływa źle na pana hydraulikę, ma pan po nich wzdęciaaaaaaaaaaaaaa!

Człowiek z knedelkami runął na ziemie, rozsypując wszystko na podłogę. Prezydent Reppel widząc  to nie zdążył nic powiedzieć, bo zemdlał.

***

Gdy tak sobie płynął w nieświadomości śniły mu się psy, knedelki i pokraczna postać jego pomocnika Ksuta. Prezydent Reppel w swoim śnie miał także wizje, w której to stąpa boso po łące. Ma na sobie zwiewną sukienkę i wymarzone wąsy. Na pagórku stoi najnowszy traktor firmy Traktor Made in Poland, która kupowała swoje pojazdy za granicą. Wokół Reppela skaczą rozradowane sarny i zające, a za nimi na łosiu jedzie Ksut w bokserkach i pelerynie. Prezydent tymczasem hasa sobie do swojego ukochanego traktorka. Gdy tak beztrosko podskakiwał pojawił się przed nim diabełek  ze skrzydełkami oraz aureolą i powiedział:

- Jeśli chcesz ten traktor musisz zrobić jedną rzecz.

- Jaką? – zapytał dziewiczym głosem Reppel.

- Podnieś VAT na 66.66%, wtedy go otrzymasz.

- No nie wiem czy tak można, ale to dobry po…

Nie dokończył bo obok niego stanął aniołek z widłami i rogami.

- Nie słuchaj tego belzebubskiego pomiota piekielnego, lepiej rozdaj pieniądze potrzebującym.

- No, ale wtedy nie będzie traktora – powiedział Reppel.

Aniołek zamyślił się chwilę, a potem powiedział:

- No w sumie traktor ważniejszy rób tak jak diabeł powiedział.

- Coo!? – oburzył się belzebubek. – Nie możemy mieć tego samego zdania, to nie etyczne i łamie nasz regulamin pracy. W takim razie rozdaj pieniądze biednym. – Powiedział do Reppela.

-No w sumie masz racje –odparł aniołek. – Tak nas na studiach anielskich uczyli, że trzeba dobrze postępować. Więc musisz rozdać te pieniądze, piekielny ma racje.

- Aaaaa – diabełek już bulgotał. – Nie możemy się zgadzać ze sobą, a pieprze te robotę. Chodź aniołku  na piwo pójdziemy.

I tak aniołek i diabełek ramię w ramie i poszli się napić. Reppel słyszał jeszcze przez pewien czas ich rozmowę:

- Wiesz że zawsze w szkole anielskiej się śmiali z mojego ogona i wideł które mi tata do ręki przylutował?

- A ze mnie się śmiali z aureoli i skrzydełek. Mamy coś wspólnego. Musimy się napić za to.

- Ejj a co ja mam zrobić żeby dostać traktor? – krzyczał Reppel za nimi, ale aniołek i diabełek, którzy stacjonowali przy prezydencie nie słyszeli już wołania.

Nagle polana zmieniła się w piekło, a Reppel znalazł się w kotle. Zobaczył dużego diabła który już rozstawił stół i przygotował sztućce. A w menu które stało z boku widniała fotografia prezydenta VIII RP. 

- Zaraz będzie obiadek, lubię sobie podjadać – śpiewał sobie diabeł.  Zbliżył się do kotła i powiedział – Co tam u ciebie mój słodziutki?

Prezydent się wystraszył nie na żarty zaczął krzyczeć i wymachiwać rękami.

***

 Ksut, który w szpitalu siedział przy łóżku pana prezydenta popijał sobie właśnie gorącą kawę. Całe trzy noce spędził czuwając przy nieprzytomnym Prezydencie. Nagle Reppel zaczął wymachiwać rękami i wierzgać nogami. Ksut przykładał właśnie kubek z wrzącą kawą do ust, w tej samej chwili został trafiony ręką w twarz.  Gorący napój wylał mu się na spodnie. I właśnie wtedy cały szpital mógł posłuchać przeraźliwy wrzask: „Aaaaaaaaaa”.

- To pewnie niedźwiedź, teraz mają porę godową – zapewniała pewna pielęgniarka, która już szykowała się do strajku z powodu złych warunków akustycznych pracy.

A skąd jej mogło przyjść do łowy, że to ryczał niedźwiedź? Otóż szpital został zbudowany w lesie, gdyż Reppel z całego miasta zrobił wielką farmę i nie było tam miejsca na coś tak mało istotnego jak szpital. Szpital w takim miejscu miał swoje plusy: cisza i świeże powietrze, ale za  to karetka miała gorszy dojazd, te slalomy wśród drzew. Dlatego na kierowców zatrudniano najczęściej emerytowanych alkoholików lub studentów, świetnie sobie radzili.

Tak więc Ksut wybiegł z sali wrzeszcząc, jak opętany. Ten oto piękny dźwięk obudził prezydenta ze śpiączki.

Gdy Reppel  otworzył oczy zobaczył przed sobą twarz lekarza. Miał podkrążone przekrwione oczy i ogromne kręcone wąsy, jego wymarzone wąsy. W ręce trzymał hot doga.

- Jestem Palipies, ordynator tego szpitala – oznajmił wgryzając się w bułkę z parówką. 

- Smacznego – odpowiedział Reppel.

- A dziękuje, jestem pańskim lekarzem. Zapadł pan w śpiączkę, chyba, nie jestem pewien. Mało uważałem na zajęciach w szkole medycznej.

- Dziękuje panie doktorze – odpowiedział miłym tonem prezydent.

W czasie rozmowy lekarz zdążył zjeść już trzy hot-dogi. Reppel mu się przyjrzał uważnie, wyglądał na chorego. Ale żeby się upewnić zapytał z nieudawaną troską:

- Jest pan chory?

- A no tak mhm, mniam pyszny mniam.

Mówiąc to lekarz jadł teraz francuskiego hot-doga.

- To czemu się pan nie wyleczy.

W tym momencie Ksut wszedł do pokoju z zabandażowaną ręką. Coś go zaskoczyło w zachowaniu prezydenta. Nigdy taki nie był, jest miłosierny i dobry. „Pewnie to szok po wypadku” – pomyślał.

Tymczasem lekarz odpowiedział na pytanie:

- Bo mnie nie stać na łapówki dla siebie, a na fundusz muszę czekać, więc tak sobie choruje… mmm ten jest wyjątkowo dobry.

- Ja za pana zapłacę – powiedział Reppel.

Ksut, który sięgnął znowu po kawę z wrażenia upuścił kubek. Znowu było słychać przeraźliwe „Aaaa”. Wystraszony tłum pielęgniarek wrócił do pracy, ze strachu przed krwiożerczymi niedźwiedziami.

Poparzony i obolały wybiegł wymachując rękami, lekarz wyszedł za nim.

- Biedny Ksutek – powiedział do siebie Reppel – Tyle nieszczęść go spotyka.

***

Doktor Palipies dogonił Ksuta i opatrzył go.

 - Z panem prezydentem jest bardzo źle, są zmiany w parówce – powiedział doktor skupiając się na hot-dogu.

- W parówce!? - dopytywał się zdziwiony i trochę przerażony Ksut.

- Znaczy w tym, noo… mózgu – powiedział doktor. Pomagier prezydenta zauważył, że jak ktoś mówi parówka to wtedy wąsy Palipsa się podkręcają.

- Parówka – krzyknął i wąsy znów się podkręciły. Ksut zaczął podskakiwać i klaskać uszami, ze szczęścia.

- Nie parówka, tylko mózg. Niewyraźnie mówię?  – odpowiedział lekarz. – Jest tylko jeden sposób by ocalić prezydenta VIII RP.

- Jaki?

- Musisz zabrać prezydenta do wulkanu, który jest za górami i wielkimi korytkami rzecznymi – zaczął mówić doktor. – Gdy Prezydent Reppel podejdzie do lawy, wulkan wypluje pierścień, który go uzdrowi.

- Tak jest - krzyknął Ksut i zaczął się biec w stronę  sali Reppela.

***

Pakowania dobiegły końca. Ksut spakował wszystkie potrzebne rzeczy i ubrał pana prezydenta w skórzany wzmacniany strój farmerski.

- Powiedz mi mój kochany Ksucie – powiedział prezydent. – Gdzie my się wybieramy.

- Idziemy do pana Wulkana po pierścionek dla ciebie.

- Jakie to romantyczne i po drodze możemy pozbierać fiołki i zrobić wianek dla nas? – zapytał uroczym tonem prezydent.

- Ależ oczywiście – odpowiedział przerażony Ksut. Z Prezydentem było coraz gorzej. 

***

Spakowani i gotowi weszli do traktora już mieli się zbierać, gdy podszedł doktor Palipies.

- Uważaj – ostrzegł Ksuta. – Przy wulkanie może czekać karzełek Frodos i  jego przyboczny człapacz Golumosmigolus, będą ci chcieli odebrać pierścień. Nie daj się przechytrzyć. Pomocy szukaj u Los Samusa i Gandalfusa, to latynoscy gangsterzy. Uważajcie na siebie i powodzenia. Szybko przynieście mi pierścień…, znaczy prezydentowi, żeby go wyleczyć.

- Dobrze, dziękuje za wszystko – powiedział Ksut. Po chwili krzyknął. – Parówka.

Uradował się, jak tylko wąsy podkręciły się na twarzy doktora. Ten od razu słysząc to słowo sięgnął do kieszeni po jego ulubiona danie.

Gdy się pożegnali Reppel i Ksut odpalili traktor i ruszyli w drogę. W stronę gór, gdzie jeszcze nikt się nie zapuszczał…


< poprzedni                                                                                         następny >